«Σε σοβαρά ζητήματα, ειδικού βάρους, μεγάλου κοινωνικού ενδιαφέροντος, αλλά και επιστημονικής ανάγκης εκσυγχρονισμού, όπως οι τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, θα μπορούσαμε να επιδιώξουμε να υπάρξει διακομματική συναίνεση», τόνισε στην Ολομέλεια της Βουλής η βουλευτής του ΚΙΝΑΛ ν. Λάρισας Ευαγγελία Λιακούλη, κατά τη συζήτηση του σχετικού ν/σ του Υπουργείου Δικαιοσύνης, συμπληρώνοντας όμως πως «εμείς, ως συνήθως, εγκλωβιζόμαστε διαρκώς σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες».
Επιπλέον, η Ευαγγελία Λιακούλη υπενθύμισε ότι η όλη διαδικασία τροποποίησης των εν λόγω Κωδίκων ξεκίνησε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ: «Ήταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2010, η οποία συνέστησε επιτροπές σύνταξης του νέου Ποινικού Κώδικα. Ήταν αυτή που σχεδίασε και έθεσε σε κίνηση τη νομοπαρασκευαστική διαδικασία σε ξεκάθαρα προοδευτικές και ριζοσπαστικές κατευθύνσεις. Γι’ αυτό και έχουμε, το νομικό, αλλά και το ηθικό ανάστημα σήμερα να μιλάμε».
Η Λαρισαία πολιτικός τόνισε επιπλέον πως οι Ποινικολόγοι μπορούν να ξεχωρίσουν την απονομή Δικαιοσύνης από την τιμωρία, κάτι το οποίο όμως φαίνεται να δυσκολεύει την κυβέρνηση.
«Με τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, που εισάγετε «χαϊδεύετε αυτιά». Τα αυτιά ενός συντηρητικού κομματικού ακροατηρίου, το οποίο επειδή πιστεύετε πως χάνεται, θέλετε να το ξαναφέρετε κοντά σας. Όμως, η δικαιοπολιτική διαδικασία δεν είναι ένα παιχνίδι εντυπώσεων. Το «νόμος και τάξη» είναι κάτι, που μόνο πρόσκαιρα μπορεί να σας ωφελήσει», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά.
Παράλληλα, εγκάλεσε τον Υπουργό Δικαιοσύνης για τον εκβιαστικό τρόπο με τον οποίο διάρθρωσε το κείμενο του νομοσχεδίου: «Φέρνετε πληθώρα τροποποιούμενων διατάξεων του Ποινικού Κώδικα με έναν εκβιαστικό και αναποτελεσματικό στο τέλος τρόπο. Έχουμε ένα νομοσχέδιο μόλις 10 άρθρων, το οποίο όμως αλλάζει δεκάδες άρθρα του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και τα οποία, έτσι όπως είναι κατανεμημένα, δεν μπορούμε να ψηφίσουμε, παρότι με αρκετά από αυτά συμφωνούμε. Λοιπόν, δεν θα τον υποστούμε αυτόν τον εκβιασμό. Οι μεθοδεύσεις αυτές δεν τιμούν κανέναν…».
Επιπροσθέτως, η Ευαγγελία Λιακούλη ήταν δεικτική και στο ζήτημα της διάταξης για την βλασφημία, η οποία στο τέλος αποσύρθηκε: «Είναι βλάσφημο ακόμη και να συζητάμε για διάταξη περί βλασφημίας στις μέρες μας. Είναι καθαρός αναχρονισμός», τόνισε.
Η Λαρισαία βουλευτής αναφέρθηκε επίσης και στη διάταξη, με την οποία η κυβέρνηση καταργεί τη δυνατότητα έκτισης ποινής, μέσω κοινωφελούς εργασίας, ενώ αναρωτήθηκε με ποιο σκεπτικό η κυβέρνηση ουσιαστικά ακυρώνει μια σκληρά κερδισμένη φιλελεύθερη νομική κατάκτηση. «Είμαστε μία χώρα που με το σπαθί της, πριν από πολλές δεκαετίες, κέρδισε το προνόμιο να ανήκει στο κλαμπ της Δημοκρατικής Δύσης. Παλέψαμε σκληρά γι’ αυτό και δεν μας αξίζουν οι παλινωδίες», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά, ενώ παράλληλα κάλεσε την κυβέρνηση να εκπαιδεύσει το κομματικό της ακροατήριο, προκειμένου να είναι νομοθετικά αποτελεσματική και να μην υποκύπτει στις ανθρωποφάγες ορέξεις ορισμένων.
«Γιατί η πολιτική είναι μία δυναμική διαδικασία, κύριε Υπουργέ, είναι ταυτόχρονα κουλτούρα, αλλά παράλληλα παράγει και παιδεία», συμπλήρωσε κλείνοντας την τοποθέτησή της.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης:
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Μπούρας): Τον λόγο έχει η συνάδελφος, κ. Ευαγγελία Λιακούλη, από το Κίνημα Αλλαγής, για επτά λεπτά.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΛΙΑΚΟΥΛΗ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένας παρατηρητής της εσωτερικής μας κατάστασης και του τρόπου με τον οποίο νομοθετούμε, αλλά και διαχειριζόμαστε τις σύγχρονες ανάγκες του ποινικού συστήματος, αντιλαμβάνεται εξαρχής ότι είμαστε μία προβληματική περίπτωση.
Αν, μάλιστα, είναι πολύ παρατηρητικός στην κυριολεξία τρίβει τα μάτια του, καθώς αντιλαμβάνεται ότι οι τελευταίες αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα έρχονται μόλις λίγους μήνες μετά τον Ιούλιο – που έλαβε χώρα η τελευταία τροποποίηση – και πραγματικά αναρωτιέται η Ευρώπη, αν το ελληνικό Κοινοβούλιο μπορεί να συνεννοηθεί, ακόμη και για τα στοιχειώδη.
Αυτή ακριβώς είναι η κατάρα μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Γιατί είναι κατάρα σε σοβαρά ζητήματα, πανθομολογούμενης σημασίας, ειδικού βάρους, μεγάλου κοινωνικού ενδιαφέροντος, αλλά και επιστημονικής ανάγκης εκσυγχρονισμού, για τα οποία θα μπορούσαμε να επιδιώξουμε και να καταφέρουμε να υπάρξει διακομματική συναίνεση, εμείς να εγκλωβιζόμαστε διαρκώς σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Σκοπιμότητες, οι οποίες ξεκινούν από το να θεωρούν ορισμένοι τελείως φυσιολογικό το πρωί να βάζουμε στο σακίδιο μαζί με το κολατσιό μας και μία μολότοφ, μέχρι του να φτάνουμε στο σημείο να έχουμε ένστολους του «νόμο και της τάξης» παντού, χωρίς να αντιλαμβάνονται, δυστυχώς, ότι ούτε το ένα ούτε το άλλο αποτελούν λύσεις.
Αυτή η λογική μάς διαιρεί, μας κατατάσσει σε κατηγορίες, δεν μας ενώνει δημιουργικά, δεν μας κάνει αποτελεσματικούς, με αποτέλεσμα να χρειάζεται μόλις σε μερικούς μήνες, να νομοθετούμε ξανά από την αρχή.
Ας σκεφτούμε έστω και για μία στιγμή: αν μεθοδικά και οργανωμένα μας δινόταν η δυνατότητα να νομοθετήσουμε, χωρίς εκλογές, χωρίς μικροσκοπιμότητες και χωρίς στιγμιαίες νομικές ή πραγματικές ανάγκες, πόσο όμορφο πράγμα θα ήταν αυτό και πόσα πολλά θα καταφέρναμε…
Σίγουρα θα ήταν κάτι σοβαρότερο και οριστικότερο, αντί αυτού που έχουμε τώρα.
Να περάσω όμως σε κάποιες παρατηρήσεις επί του νομοσχεδίου πολύ σύντομα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς οι ποινικολόγοι συνεχίζουμε να λέμε ακατάπαυστα εδώ και πάρα πολλά χρόνια ότι άλλο πράγμα είναι η δικαιοσύνη και άλλο πράγμα είναι η τιμωρία.
Το γνωρίζουμε αυτό καλά.
Είναι μία απαρέγκλιτη αρχή η οποία θα έπρεπε να διέπει και τις διατάξεις του Ποινικού μας Κώδικα, αλλά και το μυαλό μας όταν νομοθετούμε.
Εμείς, το Κίνημα Αλλαγής, έχουμε αποδείξει πραγματικά τι εννοούμε όταν λέμε δικαιοσύνη και τι εννοούμε όταν λέμε τιμωρία.
Εμείς ήμασταν αυτοί που ξεκινήσαμε την αναμόρφωση και τον εκσυγχρονισμό της ποινικής νομοθεσίας.
Ήταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2010, η οποία συνέστησε επιτροπές σύνταξης του νέου Ποινικού Κώδικα, σχεδίασε και έθεσε σε κίνηση νομοπαρασκευαστική διαδικασία σε ξεκάθαρα προοδευτικές και ριζοσπαστικές κατευθύνσεις.
Έχουμε, λοιπόν, το νομικό, αλλά και το ηθικό ανάστημα σήμερα να μιλάμε.
Δεν κουνάμε το δάχτυλο βέβαια, αλλά μπορούμε να μιλάμε με ανάστημα.
Δυστυχώς, όμως, παρατηρώ με μεγάλη μου λύπη, κύριε Υπουργέ, ότι και ο Ποινικός Κώδικας, για άλλη μία φορά, έγινε πεδίο άσκησης μικροκομματικών επιδιώξεων και τακτικισμών.
Κατά το κοινώς λεγόμενο «χαϊδεύετε αυτιά».
Πρέπει να το παραδεχτείτε.
Είναι ένα ειδικό κομματικό ακροατήριο, το οποίο θέλετε να έχετε μαζί σας.
Αισθάνομαι ότι νιώθετε μία ανασφάλεια επειδή πιστεύετε πως το χάνετε και θέλετε να το ξαναφέρετε κοντά σας.
Όμως, η δικαιοπολιτική διαδικασία δεν είναι ένα παιχνίδι εντυπώσεων.
Το «νόμος και τάξη» είναι κάτι, που μόνο πρόσκαιρα μπορεί να σας ωφελήσει.
Δεν μπορεί, όμως, να σας συμβιβάσει με την ίδια την κοινωνία.
Έτσι, φέρνετε στο προσκήνιο πληθώρα τροποποιούμενων διατάξεων του Ποινικού Κώδικα με έναν εκβιαστικό και αναποτελεσματικό στο τέλος τρόπο.
Για παράδειγμα, έχουμε ένα νομοσχέδιο μόλις 10 άρθρων, το οποίο αλλάζει δεκάδες άρθρα του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και τα οποία, όπως σας είπε ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος και η ειδική μας αγορήτρια, έτσι όπως είναι κατανεμημένα, δεν μπορούμε να τα ψηφίσουμε.
Γιατί;
Γιατί δεν δέχεστε να τα διαχωρίσετε.
Είναι αυτό λογικό;
Είναι σωστό;
Στέκεται νομοθετικά;
Και εν πάση περιπτώσει, γιατί το κάνετε;
Δεν πρέπει να έρθετε σε αυτό το μικρόφωνο και να μας εξηγήσετε, κύριε Υπουργέ, γιατί το κάνετε αυτό;
Νομίζετε ότι έτσι θα μας εκβιάσετε να ψηφίσουμε και διατάξεις που δεν θέλουμε να ψηφίσουμε, μαζί με τις κατά την άποψή μας ορθές;
Λοιπόν, δεν θα τον υποστούμε αυτόν τον εκβιασμό.
Οι μεθοδεύσεις αυτές δεν τιμούν κανέναν…
Όπως βέβαια επίσης δεν τιμούν κανέναν και νοοτροπίες που υποκρύπτονται πίσω από όλη αυτήν τη συζήτηση που έγινε για τη βλασφημία.
Τι να πω τώρα;
Είναι βλάσφημο ακόμη και να συζητάμε για την βλασφημία.
Φέρνετε, λοιπόν, αναχρονιστικές διατάξεις στο νομοσχέδιο και μετά λέτε: «Δεν τις φέρνουμε τις διατάξεις, τις παίρνουμε πίσω».
Μα ακόμη και το ότι έγινε όλη αυτή η συζήτηση είναι λάθος.
Είναι λάθος λογική.
Μας πάει πίσω…
Επιπλέον, να πω και δύο κουβέντες για τις εξαιρετικά προβληματικές διατάξεις του νομοσχεδίου.
Τι σημαίνει δεν είμαστε έτοιμοι να μιλήσουμε για τη δυνατότητα έκτισης ποινής μέσω κοινωφελούς εργασίας;
Γιατί δεν είμαστε έτοιμοι;
Δεν είμαστε ώριμοι ως κοινωνία ή ως κυβέρνηση;
Γιατί δεν είμαστε έτοιμοι να μιλήσουμε εφ’ όλης της ύλης για το ζήτημα αυτό;
Πάμε ξανά προς τα πίσω και ουσιαστικά ακυρώνουμε μια σκληρά κερδισμένη φιλελεύθερη νομική κατάκτηση;
Γιατί δεν είστε έτοιμοι να το συζητήσετε αυτό;
Τόσοι μήνες πέρασαν και μας λέτε ότι το παραπέμπετε στο μέλλον;
Εμείς, δεν μπορούμε να το δεχτούμε αυτό.
Είμαστε μία χώρα που με το σπαθί της, πριν από πολλές δεκαετίες, κέρδισε το προνόμιο να ανήκει στο κλαμπ της Δημοκρατικής Δύσης.
Παλέψαμε σκληρά γι’ αυτό και δεν μας αξίζουν οι παλινωδίες.
Εκπαιδεύστε λοιπόν τα κομματικά ακροατήριά σας, αν θέλετε να είστε αποτελεσματικοί.
Μην γονατίζετε στις ανθρωποφάγες ορέξεις ορισμένων.
Η πολιτική είναι μία δυναμική διαδικασία, κύριε Υπουργέ, είναι ταυτόχρονα κουλτούρα, αλλά παράγει και παιδεία.
Εκπαιδεύστε, λοιπόν, τα κομματικά σας ακροατήρια, διότι πάντα υπάρχουν οι «μικροί», αλλά πάντα υπάρχουν και οι «μεγάλοι».
Εσείς θα επιλέξετε ανάμεσα σε ποιους θα συγκαταλέγεστε.
Τέλος, θέλω να κάνω μία σύντομη αναφορά για το περιβόητο άρθρ. 390 του Ποινικού Κώδικα, στο οποίο πάλι κάνατε σήμερα μία ερμηνευτική νομοτεχνική αλλαγή.
Στην ουσία, όμως, δεν κάνατε τίποτα.
Δεν δώσατε διέξοδο, δεν δεχτήκατε μία τροπολογία, όπως αυτή που το Κίνημα Αλλαγής κατέθεσε.
Μια τροπολογία που έχει λογική και, έτσι, πάλι δεν βρήκατε το μέτρο της συναίνεσης, ούτε επιδιώξατε μια ευρύτερη διακομματική αντίληψη για το θέμα.
Επιπλέον, κάποια αυτονόητα πράγματα τα λέτε με έναν πομπώδη τρόπο και με βερμπαλισμούς.
Είπατε καθαρά τη θέση σας και για τις μολότοφ και για όλα αυτά.
Σταματήστε όμως την πολιτική σπέκουλα.
Ξέρουμε πολύ καλά ότι και παλιά οι μολότοφ ήταν κακούργημα, όπως είναι και τώρα.
Δεν «κομίζετε γλαύκα εις Αθήνας» με την διάταξη που εισάγετε λοιπόν.
Αντίθετα, δείχνετε πολλές φορές ότι εμμένετε σε μία λογική λατρείας παιδικών ηρώων και κόμικς.
Μιμείστε τον Batman και τον Robocop, ενώ ούτε αγνά παιδιά είστε πια, αλλά ούτε σε παιδιά απευθύνεστε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι πρέπει να είμαστε σοβαροί στα σοβαρά και μεγάλοι στα μεγάλα.
Δεν είναι κατάλληλο πεδίο η τροποποίηση της ποινικής νομοθεσίας – δεν ενδείκνυται – είτε για να την «χαλαρώνετε», είτε για να την κάνετε πιο συντηρητική ανάλογα με το σε ποια πλευρά κατατάσσετε τον εαυτό σας.
Εμείς εμμένουμε στην στάση μας: πάντα θετικοί στα θετικά μέτρα και πάντα κριτικοί σε αυτά που χρήζουν εξορθολογισμού.
Με συνεργασία σε ουδέτερο, μη εκλογικό και κρίσιμο χρόνο γύρω από το ίδιο τραπέζι, θα μπορούσαν να παραχθούν θαυμάσια αποτελέσματα.
Με τις σκέψεις αυτές τελειώνω και εκφράζω παράλληλα, κύριε Υπουργέ, μία ευχή – γιατί έρχεστε αυτές τις μέρες σε συναντήσεις και με τον νομικό κόσμο.
Οι ποινικοί κώδικες ξέρετε ότι είναι τα πρώτα αναλώσιμα των γραφείων μας.
Το πρώτο που αλλάζουμε στα δικηγορικά μας γραφεία τα τελευταία χρόνια, έχει καταντήσει να είναι οι Ποινικοί Κώδικες.
Δεν μας τιμάει αυτό.
Θεωρώ ότι προσβάλλει το κύρος την αξιοπιστία Της Δικαιοσύνης, αλλά και την ίδια τη Δημοκρατία.
Σταθεροποιείστε το ποινικό σύστημα.
Καλέστε όλες τις πλευρές να συζητήσουν για να παραχθούν σοβαρά αποτελέσματα.
Κατακτήσεις που ήδη έχουμε ήδη πάρει, δεν χρειάζεται να τις βάζουμε ξανά σε διαπραγμάτευση και συζήτηση.