Θετικό ήταν το πρόσημο της συζήτησης που έγινε στη Βουλή, στο πλαίσιο επίκαιρης ερώτησης, που κατέθεσε η βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής ν. Λάρισας Ευαγγελίας Λιακούλη στην ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας & Θρησκευμάτων, σχετικά με τα διαχρονικά και πολλαπλά προβλήματα του Μουσικού Σχολείου Λάρισας, προβλήματα που σε μεγάλο βαθμό αφορούν τον θεσμό του Μουσικού Σχολείου πανελλαδικά.
Η Υφυπουργός ήταν ειλικρινής σε ό,τι αφορά τις σχετικές Υπουργικές Αποφάσεις, που δεν έχουν ενεργοποιηθεί εδώ και χρόνια και έχουν να κάνουν με την αναγνώριση των ειδικών μουσικών δεξιοτήτων που αποκομίζουν οι απόφοιτοι των μουσικών σχολείων, λέγοντας πως και η ίδια θα πρέπει να εξετάσει περαιτέρω, βάσει ποιας αντικειμενικής δυσκολίας, δεν έχουν ακόμη ενεργοποιηθεί· ήταν, ωστόσο, θετική ως προς την διόρθωση της κατάφωρης αυτής αδικίας.
Σε σχέση με το καίριο ζήτημα της αργοπορίας διορισμού ωρομισθίων καθηγητών στα Μουσικά Σχολεία η Υφυπουργός είπε χαρακτηριστικά: «την επόμενη εβδομάδα, θα διατεθούν περί τις εξήντα τρεις χιλιάδες πεντακόσιες ώρες για πρόσληψη ωρομίσθιου προσωπικού μουσικών εξειδικεύσεων. Θα ξεκινήσουν από την επόμενη κιόλας εβδομάδα».
Ωστόσο, η Λαρισαία βουλευτής επεσήμανε στην κ. Ζαχαράκη πως η διαδικασία χωλαίνει από πλευράς του Υπουργείου: «δεν συναντιούνται ποτέ οι διαθέσιμες ώρες του Υπουργείου με όσους δηλώνουν διαθεσιμότητα για ωρομίσθιοι καθηγητές, ήδη από τον Ιούλιο. Δεν συναντιέται ποτέ η «ζήτηση με την προσφορά», με αποτέλεσμα να φτάνουμε στα Χριστούγεννα και να μην έχουν συναντηθεί αυτά τα δύο μεγέθη. Γι’ αυτό και δεν μπορείτε να προβείτε έγκαιρα σε αναπληρώσεις. Αυτήν τη στιγμή έχουμε πάρα πολλούς άνεργους μουσικούς και δεν μπορούμε να βρούμε μουσικούς για παραδοσιακά όργανα, για παράδειγμα, στο Μουσικό Σχολείο της Λάρισας…».
Σε σχέση με το ζήτημα των δωρεάν εγχειριδίων η Υφυπουργός, δυστυχώς, περιορίστηκε σε γενικότητες, παρότι ισχυρίστηκε πως τάσσεται υπέρ της δημόσιας εκπαίδευσης και άρα το ζήτημα της δωρεάν χορήγησης βιβλίων – απαραίτητων για την ίδια τη λειτουργία των Μουσικών Σχολείων -θα έπρεπε να είναι λογικά ζήτημα πρώτης προτεραιότητας από την πλευρά της.
Ωστόσο, η Υφυπουργός ήταν θετική ως προς την επίλυση το επόμενο διάστημα του ζητήματος των μουσικών αγώνων και της μοριοδότησης τους, για την εισαγωγή ενός μικρού ποσοστού των διαγωνιζόμενων μαθητών των Μουσικών Σχολείων σε σχετικές Πανεπιστημιακές σχολές.
«Τα Μουσικά Σχολεία είναι μεν δημόσια σχολεία, αλλά ειδικής ύλης και παροχής ειδικών δεξιοτήτων», είπε κλείνοντας η Ευαγγελία Λιακούλη, «από την στιγμή που έχουν ρόλο ‘’πρεσβευτών’’ της χώρας στο εξωτερικό, μέσα από τις διεθνείς δράσεις που διοργανώνουν και συμμετέχουν. Συνεπώς τα προβλήματά τους θα πρέπει να αντιμετωπιστούν έγκαιρα και με σοβαρότητα» συμπλήρωσε χαρακτηριστικά.
Ακολουθούν τα πρακτικά της επίκαιρης ερώτησης:
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΛΙΑΚΟΥΛΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρία Υφυπουργέ, φέρνουμε ένα θέμα που πιστεύω ότι δεν είναι καθόλου άγνωστο σε εσάς, διότι δεν έχει να κάνει στην πραγματικότητα μόνο με το Μουσικό Σχολείο της Λάρισας. Από εκεί σας φέρνω, όμως, το θέμα, από τις τελευταίες διαρκείς κινητοποιήσεις των παιδιών, όπου γέμισαν με μουσική τους δρόμους της Λάρισας, αλλά δεν ήταν μουσική για να ευφραινόμαστε, ήταν ένα σήμα, προκειμένου να ενεργοποιηθούμε.
«Έντυσαν» τη διαμαρτυρία τους με μουσική. Τα παιδιά διαμαρτύρονται πρωτότυπα. Και ξέρετε, σ’ αυτό καταθέτω και ένα προσωπικό βίωμα σε εσάς, γιατί πριν από δέκα χρόνια περίπου, ξεκίνησαν να φοιτούν τα παιδιά μου στο Μουσικό Σχολείο της Λάρισας και από τότε είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα: δεν άλλαξε τίποτα απολύτως. Τα ίδια τότε λέγαμε, τα ίδια λέμε και τώρα.
Το 1988 ιδρύθηκαν τα μουσικά σχολεία. Ξέρετε πολύ καλά ότι με σχετικές Υπουργικές Αποφάσεις που ακολούθησαν το 1997, αν και αναγνωρίστηκε στους αποφοίτους των μουσικών σχολείων ισοτιμία και αντιστοιχία με τους τίτλους τους αντίστοιχους των ωδείων, γιατί γνωρίζετε ότι τα παιδιά από την πρώτη γυμνασίου μέχρι την τρίτη λυκείου εκπαιδεύονται σε υψηλότατου επιπέδου μουσικές γνώσεις. Κι όμως, οι διατάξεις αυτές δεν ενεργοποιήθηκαν ποτέ στην πραγματικότητα. Ποτέ και κανείς δεν βγήκε από τα μουσικά σχολεία, έχοντας στα χέρια του έναν στοιχειώδη τίτλο σπουδών που δικαιούται, ούτως ή άλλως, μετά από αυτές τις ειδικές γνώσεις τις οποίες αποκόμισε.
Πέραν τούτου, όμως, εκτός από τη μη ενεργοποίηση αυτών των Υπουργικών Αποφάσεων δεν έχουμε κοινά σχολικά εγχειρίδια για τα θεωρητικά μουσικά μαθήματα και δωρεάν διανομή τους, με αποτέλεσμα οι γονείς να αναγκάζονται να αγοράζουν οι ίδιοι αυτά τα ειδικά βιβλία για το σχολείο.
Επιπλέον, καταργήθηκαν οι μουσικοί αγώνες. Αγώνες αντίστοιχοι με τους αθλητικούς αγώνες, μέσω των οποίων θα μπορούσαν να μοριοδοτούνται τα παιδιά, έχοντας – σε ένα μικρό έστω ποσοστό – δυνατότητα πρόσβασης στις μουσικές σχολές του Πανεπιστημίου. Κλείνω τέλος, με την πάντα διαχρονική έλλειψη καθηγητών ειδικοτήτων οργάνων και μουσικών μαθημάτων. Ξέρετε ότι φτάσαμε αισίως στα Χριστούγεννα κι έχουμε πάρα πολλά κενά σε ολόκληρη τη χώρα. Για όλα αυτά τα παιδιά, λοιπόν, «χτυπούν τα τύμπανα». Δεν είναι «τύμπανα πολέμου». Είναι μια ειρηνική μουσική διαμαρτυρία, η οποία γίνεται από παιδιά, που δεν έχουν δικαιωθεί μετά από τόσα μα τόσα χρόνια υψηλότατων σπουδών.
Γι’ αυτό, λοιπόν περιμένουν να σας ακούσουν όλοι τους με πολύ αγωνία σήμερα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Δημήτριος Βίτσας): Κυρία Ζαχαράκη, κυρία Υπουργέ, έχετε τον λόγο για τρία λεπτά.
ΣΟΦΙΑ ΖΑΧΑΡΑΚΗ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Πράγματι, τα τύμπανα ή οποιοδήποτε όργανο χρησιμοποιήσαν τα παιδιά μέσα σ’ αυτή τη διαμαρτυρία που έκαναν προφανώς και θα έφταναν τις πόρτες, τα παράθυρα και τα αυτιά αυτών που αυτή τη στιγμή έχουν την πολιτική ηγεσία στο Υπουργείο Παιδείας. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς ούτε ή άλλως γιατί σίγουρα δεν είναι νέα αιτήματα αυτά που ακούστηκαν. Πράγματι, από την αρχή που πήγαμε στο Υπουργείο Παιδείας οι πρώτες συναντήσεις και τα δικά μας αιτήματα ήταν, για να ενημερωθούμε και για τα σχολεία αυτά. Λειτουργούν με πολλές ανενεργές διατάξεις στο παρελθόν. Συζητώντας μια μέρα με τους πρωτεργάτες των μουσικών σχολείων κυρίως μου ανέλυαν αυτά που δεν έγιναν, απ’ αυτά που έγιναν. Άρα, αυτό αφήνει περιθώριο. Εντός των πρώτων μηνών δεν θα μπορούσαν να θεραπευτούν ζητήματα όπως είναι αυτό των μουσικών αγώνων, το οποίο θα ήμουν διατεθειμένη να κοιτάξω μέσα στην επόμενη χρονιά. με παραινέσεις απ’ όλα τα κόμματα ως προς αυτό το κομμάτι. Έχει ιδιαίτερες διατάξεις που θα πρέπει να δούμε ούτως ή άλλως κι από την εφαρμογή. Υπάρχει και το ζήτημα της πιστοποίησης των οργάνων και μιας δυνατής πιστοποίησης, έτσι ώστε να βγαίνουν από το Λύκειο και να έχουν μια πιστοποιημένη γνώση.
Θα μιλήσω γι’ αυτό για το οποίο έχω μπροστά μου στοιχεία γιατί δεν θα ήθελα με τίποτα απ’ αυτά κυρίως τα έδρανα και με σεβασμό προς το Κοινοβούλιο να λέω πράγματα για τα οποία δεν έχω ήδη ένα χρονοδιάγραμμα δράσεων.
Θα σας πω όμως για τα στοιχεία που έχω. Πώς αποδείξαμε έμπρακτα ότι ενδιαφερόμαστε για τα σχολεία; Χωρίς να θέλω να εξωραΐσω καταστάσεις το να μιλάμε τον Δεκέμβριο για τοποθετήσεις αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μεγάλο περιθώριο βελτίωσης για την επόμενη χρονιά. Το λέω προκαταβολικά. Από την άλλη, σας λέω ότι την περυσινή χρονιά οι συνολικές προσλήψεις ήταν τετρακόσιες εβδομήντα δυο με τριάντα επτά ανακλήσεις. Παρακαλώ, αν θέλετε να γίνει κι έλεγχος των στοιχείων. Είναι όμως από τα επίσημα στοιχεία της υπηρεσίας. Εμείς φέτος έχουμε κάνει οκτακόσιες τρεις προσλήψεις στα μουσικά σχολεία. Διπλάσιες από πέρυσι. Θα ήθελα να ανακοινώσω σήμερα στη Βουλή ότι το επόμενο χρονικό διάστημα, την επόμενη εβδομάδα, θα διατεθούν περί τις εξήντα τρεις χιλιάδες πεντακόσιες ώρες για πρόσληψη ωρομίσθιου προσωπικού μουσικών εξειδικεύσεων. Περίπου να ξέρετε ότι αντιστοιχούν σε δυο χιλιάδες εξακόσιες εξήντα πέντε ώρες ανά εβδομάδα. Αυτές είναι προσλήψεις ωρομίσθιων εκπαιδευτικών και εμπειροτεχνών ιδιωτών μουσικών για τα μουσικά σχολεία.
Θέλω να είμαι πάρα πολύ ειλικρινής. Είμαι σίγουρη, όπως μου είπατε και πριν, ότι μουσικά σχολεία από τη Λάρισα κι από διάφορες περιοχές περιμένουν τις απαντήσεις μας.
Είναι πράγματα τα οποία θέλουμε να θεραπεύσουμε ως προς τον χρόνο. Ξέρετε ότι ακολουθούνται ειδικές διαδικασίες για την πρόσληψη των αναπληρωτών ειδικά στο κομμάτι των εμπειροτεχνών ιδιωτών για τα μουσικά σχολεία. Η Καλλιτεχνική Μουσική Επιτροπή ξέρετε ότι είναι στο ΙΕΠ πλέον, με την ανασύνθεσή της γιατί υπήρχε παραίτηση της προηγούμενης. Μια από τις προτεραιότητές της θα είναι να δούμε ζητήματα σπουδών, ζητήματα μουσικών εγχειριδίων καθώς και ζητήματα στο οργανωτικό κομμάτι στην επίσπευση της πρόσληψης των αναπληρωτών. Αυτές ούτως ή άλλως οι κατευθύνσεις έχουν δοθεί και στη νέα ηγεσία του ΙΕΠ
Αυτά για τα πρώτο κομμάτι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Δημήτριος Βίτσας): Κυρία Λιακούλη, έχετε τον λόγο για τρία λεπτά.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΛΙΑΚΟΥΛΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε
Κυρία Υφυπουργέ, ακούω με κατανόηση όσα μας λέτε. Βεβαίως, δεν περιμέναμε από εσάς να έρθετε σήμερα και με το μαγικό σας ραβδί, να πείτε ότι λύσατε όλα τα προβλήματα.
Εμείς εδώ δεν είμαστε, όμως, για να κάνουμε Αντιπολίτευση. Εμείς ήρθαμε να βοηθήσουμε την Κυβέρνηση – και την κάθε κυβέρνηση – να εκλογικεύει το σύστημα όπου αυτό πάσχει. Για παράδειγμα, εσείς θα πάρετε άλλες εξήντα τρεισήμισι χιλιάδες, αλλά αν κάνετε το ίδιο και του χρόνου, δεν θα θεραπεύσετε το πρόβλημα. Και να σας πω γιατί. Γιατί κάθισα επί ώρες να μου εξηγήσουν πώς είναι δυνατόν κάθε χρόνο να μην έχουμε ωρομίσθιους τα Χριστούγεννα. Καθίστε και εσείς. Νομίζω, αν καθίσετε μια ώρα με τους διευθυντές, θα σας το πουν, κυρία Υφυπουργέ. Λοιπόν, τι κάνουν οι άνθρωποι; Μαζεύουν τις ώρες και τις στέλνουν στο Υπουργείο, δηλώνουν ταυτόχρονα οι καθηγητές του Υπουργείου, αλλά αυτά τα δύο πράγματα ποτέ δεν συναντιούνται. Δηλαδή, δεν συναντιούνται οι ώρες, η συζήτηση με την προσφορά με αποτέλεσμα να φτάνουμε τα Χριστούγεννα και να μην έχουν συναντηθεί τα δύο μεγέθη. Γι’ αυτό και δεν μπορείτε να τους αναπληρώσετε.
Αυτήν τη στιγμή έχουμε άνεργους μουσικούς πάρα πολλούς -να το πω έτσι απλά- και δεν μπορούμε να βρούμε μουσικούς για παραδοσιακά όργανα, για παράδειγμα, στο Μουσικό Σχολείο της Λάρισας.
Άρα, θα πρέπει να εκλογικεύσετε το σύστημα, να συναντήσετε τα δύο μεγέθη μεταξύ τους, την προσφορά και τη ζήτηση, προκειμένου να λύσετε το πρόβλημα. Δεν λέει τίποτα το ότι είναι Χριστούγεννα. Τις εξήντα τρεισήμισι χιλιάδες ώρες θα πρέπει να διαθέσετε. Ναι, καταλαβαίνω ότι δεν «τσιγκουνεύεστε». Ναι, καταλαβαίνω τι θέλετε να μου πείτε. Αλλά δεν θα λύσετε έτσι το πρόβλημα. Συνεπώς, εμείς θέλουμε πρώτα να επισημάνουμε αυτό, προκειμένου να βοηθήσουμε στην κατεύθυνση επίλυσης του ζητήματος.
Και το δεύτερο που θέλω να σας πω είναι πως το να ενεργοποιήσετε μία Υπουργική Απόφαση, κυρία Υπουργέ, δεν συνιστά ιδιαίτερο ζήτημα. Μπορείτε να την ενεργοποιήσετε. Γνωρίζετε καλύτερα από μένα πώς ενεργοποιούνται οι Υπουργικές Αποφάσεις. Μπορείτε να ενεργοποιήσετε την απόφαση αυτή και να εισάγετε ξανά τη δυνατότητα – μέσω συγκεκριμένων εξετάσεων – οι οποίες πάλι ορίζονται από τη νομοθεσία, προκειμένου να πιστοποιούνται τα παιδιά.
Επιπλέον, οι μουσικοί αγώνες είναι κάτι που τα ίδια τα παιδιά το ζητάνε. Ξέρετε γιατί; Γιατί τα μουσικά σχολεία για τα οποία συζητάμε αυτήν τη στιγμή είναι «ειδικά σχολεία». Είναι σχολεία με μία διαφορετική θέαση των πραγμάτων. Είναι σχολεία που αγγίζουν άλλους τομείς της εκπαίδευσης. Είναι ένας άλλος καινούργιος, παράλληλος κόσμος που εμείς επιθυμούμε να ανοίξει για όλα τα παιδιά της Ελλάδας και της γης.
Είναι παιδιά, μικρά και μεγαλύτερα, Γυμνασίου και Λυκείου, «πρεσβευτές» της χώρας μας στο εξωτερικό και το γνωρίζετε αυτό, οργανώνουν συναυλίες με τους ομογενείς, μεγάλες παραστάσεις, πηγαίνουν προϊόντα παραδοσιακά από την Ελλάδα σε άλλες χώρες, δημιουργούν τεράστιες γιορτές. Είναι, λοιπόν, αυτά τα παιδιά τα οποία πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα. Όταν το ίδιο το Υπουργείο απογοητεύει αυτά τα παιδιά και τα δικά τους τύμπανα, τη δικιά τους μουσική, την εσωτερική τους μουσική την αναγκάζονται να την εξωτερικεύσουν, μόνο για να διαμαρτυρηθούν, αυτό συνιστά ένα πλήγμα για την τρυφερότητα της ηλικίας τους, αλλά και για τη δύναμη της ψυχής τους, που θεωρώ πως για την ακτινοβολία της χώρας είναι πολύ χρήσιμη.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Δημήτριος Βίτσας): Ευχαριστώ και εγώ.
Τον λόγο έχει η κυρία Ζαχαράκη.
ΣΟΦΙΑ ΖΑΧΑΡΑΚΗ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κυρία Λιακούλη, μιλάτε από καρδιάς και δεν θα μπορούσαμε να μην απαντήσω έτσι από τη λογική ότι παρακολουθώντας το έργο των σχολείων και μάλιστα τις παραστάσεις, όλα αυτά τα οποία έχουμε απολαύσει και εδώ στους χώρους της Βουλής έχοντας υποδεχθεί τα παιδιά της Βουλής των Εφήβων, θα έλεγα ότι ήταν ένα πρώτο δείγμα μιας εξαιρετικά έτσι εμπνευσμένης και δημιουργικής παρουσίας των παιδιών.
Ναι, είναι αυτονόητο ότι αυτά τα παιδιά δεν πρέπει να απογοητεύονται, όπως κανένα παιδί το οποίο επιλέγει τη δημόσια εκπαίδευση την οποία στηρίζουμε. Γι’ αυτό και είμαστε εδώ έτσι ώστε οι διορθωτικές κινήσεις, αυτή η συνάντηση των ωρών με τους καθηγητές, η οποία πρέπει να γίνει στο Υπουργείο, θα γίνει με έγκαιρο χρονοδιάγραμμα με τις προετοιμασίες του Υπουργείου, έτσι ώστε να μπορούμε να κερδίσουμε χρόνο, οι άνθρωποι να ξέρουν νωρίτερα πότε θα πάνε στη σχολική αίθουσα, κυρίως όμως τα παιδιά να λαμβάνουν νωρίτερα όλες αυτές τις αυτονόητες πρόνοιες από το κράτος.
Επαναλαμβάνω ότι επειδή για πολύ καιρό οι υπουργικές αποφάσεις δεν ενεργοποιήθηκαν, θα πρέπει να δω ακριβώς και τον λόγο πιθανότητα που να μην έχουν ενεργοποιηθεί και ποιες είναι οι δυσκολίες που είναι στην εφαρμογή. Γι’ αυτό επαναλαμβάνω ότι ό,τι θα προσπαθώ να λέω από δω, θα έχει μία λογική και της τεκμηρίωσης, αλλά περισσότερο του χρονοδιαγράμματος, γιατί ξέρω ότι μας παρακολουθούν με πρόκληση της δικής σας ερώτησης και δεν θα ήθελα να δημιουργήσω ψευδείς προσδοκίες. Όταν θα έχω κάτι συγκεκριμένο, θα επανέλθω με κάποιου είδους ανακοίνωση και δημοσιοποίηση αυτών των δύο πραγμάτων που θέσατε σήμερα, δηλαδή για τους μουσικούς αγώνες και το ζήτημα της πιστοποίησης.
Είμαι, όμως, πολύ συγκεκριμένη και συμφωνώ στο ότι οι χρόνοι γενικότερα στις προσλήψεις των αναπληρωτών θα πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξουν, πόσο μάλλον δε στα μουσικά σχολεία, που θα έλεγα ότι τα παιδιά περιμένουν και περιμένουν με αγωνία.
Ξέχασα να σας πω ότι μια σημαντική εργασία που θα γίνει ως προς αυτό είναι να συλλέγουμε ως Υπουργείο και τις ανάγκες που υπάρχουν και για τα μουσικά όργανα, τα οποία πολλές φορές, ξέρετε, πηγαίνουν μέσω των δήμων, αλλά και για το κτιριακό, το οποίο σε πολλά σχολεία εξ αυτών που μιλάμε είναι καίριο.
Είναι μια εργασία που κάνουμε ως προς την ασφάλεια του παιδιού μέσα στο σχολικό χώρο και εμπεριέχει, προφανώς, και τα μουσικά σχολεία.
Ευχαριστώ.