Με μήνυμά της για την Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων Παιδιού, η Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής και βουλευτής Λάρισας Ευαγγελία Λιακούλη, επισημαίνει τα εξής:
«Είναι δύσκολο να είναι κανείς παιδί, ακόμη και σήμερα, σε πολλές περιοχές του πλανήτη που πολλές φορές κατ’ επίφαση ονομάζονται ‘’πολιτισμένες’’.
Παρότι, στη χώρα μας, η παιδικότητα προστατεύεται από το Σύνταγμα (Άρθρο 21), από τον Ποινικό Κώδικα με αυστηρές ποινές, γαλουχείται σε σχολικές και άλλες δομές και απολαμβάνει ακόμη μιας στοιχειώδους οικογενειακής προστασίας, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που σοκαριστικά γεγονότα ‘’κρύβονται κάτω από το χαλί’’.
Δεν είναι λίγες οι φορές που η ελληνική κοινή γνώμη έμεινε άναυδη, βλέποντας περιστατικά απίστευτης κακοποίησης ενάντια στα παιδιά να συμβαίνουν στις διπλανές μας πόρτες, από ανθρώπους ‘’υπεράνω πάσης υποψίας’’.
Και αυτά ήταν τα ‘’τυχερά’’ παιδιά, των οποίων οι υποθέσεις πήραν , η μία μετά την άλλη, το δρόμο της Δικαιοσύνης.
Εγκληματικοί εγκέφαλοι ‘’ενηλίκων’’ ανθρώπων, νοσηρών ορέξεων, βασανίζουν κάθε τόσο παιδιά, με εμάς να πέφτουμε μονίμως ‘’από τα σύννεφα’’.
Η προστασία δεδομένων, προσώπων και καταστάσεων, κατακρημνίζεται, αφού συνήθως, ‘’δικαιοσύνη’’ απονέμεται πρωτίστως από τα ΜΜΕ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, παραβιάζοντας κεκτημένα του παγκόσμιου νομικού πολιτισμού, με τα παιδιά συνήθη θύματα.
Και μονίμως βλέπουμε την κυβέρνηση, να δίνει ελάχιστη σημασία στην πρόληψη και να ακολουθεί ‘’ασθμαίνοντας’’ τα γεγονότα, αντιδρώντας σπασμωδικά και κατόπιν εορτής με νομοθετικές ‘’προτάσεις’’, ‘’πρωτοβουλίες’’ και ‘’Εθνικά Σχέδια’’ που πολύ απέχουν από την ουσιαστική προστασία του παιδιού και της παιδικότητας.
Τα πράγματα, προφανώς, αγριεύουν όταν κανείς βγει από τα σύνορα του δυτικού κόσμου.
Προσφυγόπουλα πνίγονται στην προσπάθειά τους να φτάσουν στις ακτές μας. Παιδιά εξαναγκάζονται μαζικά στην πορνεία και στην χειρονακτική εργασία. Παιδιά δολοφονούνται σωρηδόν στα πολεμικά μέτωπα του πλανήτη – ακόμη και στη γειτονιά μας: στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη, στην Ουκρανία…
Η πλειονότητα των κοινωνιών, δυτικών ή μη, κοιτάζει το μέλλον της να χάνεται, αδιαφορώντας.
Και αφού αδιαφορεί για το μέλλον της, είναι σίγουρο ότι αδιαφορεί και για όλα τα άλλα.
Αυτό ίσως να εννοούσε ο Βρετανός συγγραφέας επιστ. Φαντασίας, Brian Aldiss όταν έγραφε:
«Όταν η παιδική ηλικία πεθαίνει, τα πτώματά της τα λέμε ‘’ενήλικες’’».