Στις εκδηλώσεις που διοργάνωσε ο Σύλλογος Κυπρίων Λάρισας για τα 47 χρόνια από την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο, παραβρέθηκε η βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής Ευαγγελία Λιακούλη, η οποία με δήλωσή της τόνισε  τα εξής:

«47 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την 20η  Ιουλίου του 1974, όταν ο τουρκικός στρατός εισέβαλλε στην Κύπρο, με την στρατιωτική επιχείρηση «Αττίλας». 

Επί 47 χρόνια, το 38% περίπου του εδάφους της Κύπρου βρίσκεται υπό κατοχή, με το τουρκοκυπριακό στοιχείο του νησιού, να παραμένει υπολογίσιμο, λόγω εποικισμών από τη Μικρά Ασία.

Στο άκουσμα της λέξης «Αττίλας» , ανατριχιάζει από τρόμο και απέχθεια,  κάθε πατριωτικά σκεπτόμενος Έλληνας και Ελληνίδα.

Βιασμοί, θηριωδίες, λεηλασίες οικιών και εκκλησιών, επί δεκαετίες εκατοντάδες αγνοούμενοι – το πιθανότερο νεκροί επί μακρόν – διχοτομημένες πόλεις όπως η Λευκωσία, νεκρές πόλεις όπως η Αμμόχωστος, κυριαρχούν  στο νου μας.

Παράλληλα όμως , έρχεται πολλές φορές κι όλη η βολική εθνική παραφιλολογία, που τόσο πολύ μας βολεύει όλους, γι’ αυτό και ελάχιστοι κάνουν τον κόπο να αναγνωρίσουν την ιστορική αλήθεια.

«Οι ευθύνες των Τούρκων, οι ευθύνες των ΗΠΑ, οι ευθύνες των Άγγλων », συνηθίζουμε να λέμε.

Αυτό που σπάνια όμως έρχεται στο νου, είναι  ΚΑΙ οι ευθύνες Μας.

Οι ευθύνες της δικής Μας πλευράς, οι ευθύνες της – δικής μας – Χούντας, οι ευθύνες της – δικής μας – ΕΟΚΑ Β’, οι ευθύνες των δικών  μας ηγεσιών …

Αυτό που εδώ και χρόνια παλεύουμε να κατακτήσουμε, είναι η εκ νέου ενιαιοποίηση του νησιού, με την επί ίσοις όροις συμπερίληψη των δύο κοινοτήτων ,ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή.

Το  παρελθόν, απέδειξε αφενός ότι οι μαξιμαλισμοί, δεν οδήγησαν πουθενά και μάλιστα έφεραν το αντίθετο, σε σχέση με το επιδιωκόμενο, αποτέλεσμα, αφετέρου δε, ότι ο διχασμός και η διχόνοια, κατέστρεψαν κάθε δυνατότητα επίτευξης των στόχων μας

Οι θλιβερές μάχες μεταξύ οπαδών του Μακαρίου και μέρους της ελληνικής στρατιωτικής δύναμης που στάθμευε στο νησί και λάμβανε εντολές από την ελληνική χούντα, μας εμπόδισαν να προτάξουμε μια ουσιαστική αντίσταση αξιώσεων στον «Αττίλα».

Πως να σταματήσεις μια ισχυρή περιφερειακή στρατιωτική δύναμη, όπως η Τουρκία, όταν οι μικρές σου δυνάμεις είναι διαιρεμένες και αλληλοσκοτώνονται;

Και φοβάμαι ότι «μοτίβο», που φέρεις στον εθνικό σου ψυχισμό (εμφύλιος στην Επανάσταση του 1821, εμφύλιος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1917 και την εκστρατεία της Μικράς Ασίας το 1921-22, εμφύλιος στην κατεχόμενη ακόμη από τους Γερμανούς Ελλάδα το 1943) και δεν το αλλάζεις, θα σε ακολουθεί για πάντα, σε αποτυχίες και θα σε καθιστά μόνιμα «εθνικά παραπονούμενο»,  στην διεθνή κοινότητα. 

Σήμερα, η επέτειος εισβολής του Αττίλα στην Κύπρος, είναι μια ζώσα ιστορία που συνεχίζει να  διδάσκει. 

Σήμερα, ο Τούρκος ηγεμόνας εκμεταλλεύεται τις περιστάσεις και υψώνει εθνικιστικές κορώνες, προκαλώντας για απαντήσεις οξείες και δημιουργία κλίματος σφοδρής αντιπαράθεσης. 

Απέναντι σ’αυτό, η απάντηση της Ελλάδας δεν μπορεί να είναι άλλη παρά η σαφής καταδίκη των  σχεδιαζόμενων προκλητικά έκνομων ενεργειών του Προέδρου Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Κύπρο. Παραβιάζουν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και τις θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και επιβεβαιώνεται  ότι η πολιτική κατευνασμού και υποχωρήσεων δεν αποθαρρύνει την Τουρκία.

Η  διεθνής κοινότητα οφείλει να αντιδράσει αποφασιστικά. 

Επιβάλλεται η επανεκκίνηση της διαδικασίας επίτευξης βιώσιμης και δίκαιης λύσης για το Κυπριακό πρόβλημα στη βάση της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας (ΔΔΟ).

Εμείς από την πλευρά μας, Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι, αδελφωμένοι λαοί από την ίδια μήτρα, διατρανώνουμε  τη σταθερή μας θέση, που  ενισχύουμε με παρακαταθήκες μνήμης  και το  αναλλοίωτο στο χρόνο σύνθημα – χρέος : «ΔΕΝ ΞΕΧΝΏ »