οφειλές του Ταμείου Υγείας

«Μια  παρτίδα ‘’μουτζούρη’’ με την ευρώπη,  έγινε  το προσφυγικό….»

«Το μεταναστευτικό – προσφυγικό εκφεύγει των δυνατοτήτων, των στοχεύσεων και του προγραμματισμού μας, ως κράτους» τόνισε στην Ολομέλεια της Βουλής η βουλευτής του ΚΙΝΑΛ Λάρισας Ευαγγελία Λιακούλη, κατά τη συζήτηση του ν/σ ‘’Περί Διεθνούς Προστασίας και άλλες διατάξεις’’ και την παροχή ασύλου σε πρόσφυγες και μετανάστες, συμπληρώνοντας πως «το ζήτημα, σε σχέση με τους Εταίρους μας στην Ε.Ε. έχει καταντήσει να αποτελεί μια ιδιότυπη  παρτίδα ‘’μουτζούρη’’, με το διακύβευμα να καταλήγει πάντα να είναι το ίδιο: σε ποιον θα μείνει το ‘’κακό’’ χαρτί».

Επιπλέον, η Ευαγγελία Λιακούλη υπενθύμισε πως το Κίνημα Αλλαγής έχει μιλήσει πολλές φορές για το μείζον αυτό θέμα και έχει αναλάβει πληθώρα πρωτοβουλιών.

«Και στο πλαίσιο αυτό, το Κίνημα δεν θα μπορούσε να δει αρνητικά ένα νομοσχέδιο που αφενός εισάγει στην εσωτερική νομοθεσία σειρά σχετικών Ευρωπαϊκών Οδηγιών και αφετέρου υπόσχεται – έστω υπόσχεται! – την απλούστευση και τη συντόμευση των διαδικασιών εξέτασης αιτημάτων ασύλου, καθώς και την αποσυμφόρηση των νησιών» συμπλήρωσε χαρακτηριστικά.

Τόνισε, ωστόσο, πως τα στελέχη και οι βουλευτές της Κυβέρνησης σύντομα θα βρουν μπροστά τους το δόγμα «νόμος και τάξη», που κατά κόρον χρησιμοποιούν για λόγους επικοινωνίας.

«Το προσφυγικό και το μεταναστευτικό δεν είναι πεδίο, όπου τέτοιες πρακτικές – τέτοια δόγματα – μπορούν να βρουν εφαρμογή, γιατί είναι ζήτημα εθνικό και εξαιρετικά ευαίσθητο.  Στο μεταναστευτικό – προσφυγικό, όπως και σε πολλά άλλα ζητήματα, αυστηροποίηση του πλαισίου, δεν συνεπάγεται απαραίτητα και αποτελεσματικότητα».

Γιατί όπως η Λαρισαία βουλευτής χαρακτηριστικά τόνισε: «Απελπισμένος άνθρωπος που δεν φοβάται να κολυμπήσει για να σώσει τη ζωή του, δεν εμποδίζεται να έρθει στην χώρα μας ούτε από 18, ούτε από 24, ούτε από 36 μήνες κράτησης».

Η Ευαγγελία Λιακούλη, επιπροσθέτως, δήλωσε πως ποτέ και κανένας δεν ρώτησε σοβαρά και εμπεριστατωμένα τους κατά τόπους αυτοδιοικητικούς σε σχέση με το μεταναστευτικό – προσφυγικό.

Συμπληρώνοντας πως «ούτε οι προηγούμενοι που σήμερα μιλούν για τις αρχές και τις αξίες του ανθρωπισμού. Π.χ. στη Λάρισα, μας είχαν πει πως θα φέρουν στις δομές υποδοχής 600 ανθρώπους και στο τέλος κατέληξαν 1500. Ούτε για τη δομή στο Κυψελοχώρι, μας ρώτησαν,  ούτε για αυτή του Κουτσοχωρίου». Κλείνοντας η βουλευτής Λάρισας τόνισε πως αν κάποια πολιτική ηγεσία θέλει να κερδίσει τη μάχη της ενσωμάτωσης και της κοινωνικής ειρήνης, δεν έχει παρά να καταρτήσει ένα σοβαρό πλαίσιο επιχειρησιακού σχεδιασμού για τις τοπικές κοινωνίες, αυτές δηλαδή που καθίστανται υποδοχείς του μεταναστευτικού – προσφυγικού ρεύματος και μαζί τους να εκπονήσει πολιτικές, σεβόμενη όλους αυτούς που καλούνται στην πραγματικότητα να τις υλοποιήσουν.

«Όποιος το καταφέρει αυτό, πραγματικά, θα γράψει ιστορία. Ιστορία πολιτικής ευθυκρισίας, πολιτικής διορατικότητας, κοινωνικής ειρήνης και ανθρωπιάς», είπε καταλήγοντας.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Άκουσα με μεγάλη προσοχή τους εισηγητές όλων των κομμάτων, σε σχέση με το νομοσχέδιο.

Ένας από αυτούς χρησιμοποίησε ξανά και ξανά τη λέξη «λαθροεισβολείς».

Κι όσο το έλεγε και το ξαναέλεγε, στο μυαλό μου ξεπηδούσε η εικόνα εκείνου του τρίχρονου παιδιού, με τα κοντά παντελονάκια, που έγινε εικόνα, χαμογελώντας σε μια ακτή του Αιγαίου.

Και έγινε εικόνα ζωής.

  • Βλέπω ότι χαμογελάτε και εσείς κ. συνάδελφε, εσείς που το είπατε –

Δώστε λοιπόν, τον τίτλο που αξίζει στην φωτογραφία αυτή: «’’Λαθροεισβολέας’’, τριών ετών».

Με αυτά και με αυτά, όμως, αντιλαμβανόμαστε πως στο ζήτημα του μεταναστευτικού – προσφυγικού κυριολεκτικά καλούμαστε να ισορροπήσουμε «σε τεντωμένο σχοινί».

Γιατί το μεταναστευτικό – προσφυγικό εκφεύγει των δυνατοτήτων, των στοχεύσεων και του προγραμματισμού μας, ως κράτους.

Δεν έχει σχέση μόνο με τη χώρα.

Έχει σχέση με την Ευρώπη, αλλά και με τον κόσμο.

Και βεβαίως είναι ένα ζήτημα που σε σχέση με τους Εταίρους μας στην Ένωση έχει καταντήσει να αποτελεί μια ιδιότυπη  παρτίδα «μουτζούρη», με το διακύβευμα να καταλήγει πάντα να είναι το σε ποιον θα μείνει το «κακό» χαρτί στο τέλος.

Είναι, λοιπόν, ένα ζήτημα που δεν επαφίεται  μόνο στις δικές μας νομοθετικές δυνατότητες.

Συναποφασίζει και η Τουρκία, που κατά το δοκούν ανοιγοκλείνει τα σύνορά της, ρυθμίζοντας τις ροές προσφύγων και μεταναστών, αναλόγως με τις κατά καιρούς επιδιώξεις της στην ευρύτερη γεωπολιτική σκακιέρα της Εγγύς Ανατολής.

Σε αυτό το πλαίσιο, εμείς καλούμαστε να κάνουμε πολιτική.

Δηλαδή να νομοθετήσουμε, ενώ γνωρίζουμε πως ό,τι «χτίζουμε», κυριολεκτικά το «χτίζουμε πάνω στην άμμο».

Γιατί κάθε φορά, νέοι παράγοντες καθορίζουν καινούρια πράγματα, τα οποία με την σειρά τους φέρνουν καινούρια δεδομένα, που πρέπει να λάβουμε υπόψη.

Το ζήτημα του προσφυγικού – μεταναστευτικού λοιπόν δεν είναι τόσο απλό.

Υπερβαίνει τις δικές μας δυνατότητες και παρά το γεγονός ότι έχουμε την ευτυχία να είμαστε η χώρα που βρίσκεται εδώ που βρίσκεται, ταυτόχρονα, έχουμε και την ατυχία να βρισκόμαστε στις παρυφές της ηπείρου μας, καλύπτοντας ένα μεγάλο και ευάλωτο τμήμα των εξωτερικών συνόρων της Ένωσης.

Ακριβώς εκεί όπου συναντιούνται δυο κόσμοι.

Ο κόσμος της Δύσης και ο κόσμος της Ανατολής.

Και μεγάλο μέρος του κόσμου της Ανατολής βρίσκεται σε αναβρασμό, τις συνέπειες του οποίου καθημερινά βιώνουν τα νησιά πρώτης γραμμής του Ανατολικού Αιγαίου,  πλέον όμως έντονα και κλιμακούμενα και η ενδοχώρα μας.

Συνεπώς «τι θα κάνουμε;», ρωτάει κανείς.

Θα καθίσουμε με «σταυρωμένα χέρια»;

Εμείς, στο Κίνημα Αλλαγής έχουμε μιλήσει πολλές φορές για αυτό το θέμα και έχουμε αναλάβει και τις ανάλογες πρωτοβουλίες.

Ας αφήσουμε τα «κροκοδείλια δάκρυα» για άλλους.

Εμείς είμαστε γνωστοί και για τις διαδρομές μας και ξέρουμε ο καθένας τι υπηρετεί.

Και επειδή γνωριζόμαστε καλά, έχω να προσθέσω πως κανένας δεν είναι περισσότερο ανθρωπιστής από κάποιον άλλον.

Εμείς, στο Κίνημα Αλλαγής, από θέση αρχής, και έχοντας αίσθηση της κρισιμότητας των στιγμών δεν μπορούμε να πούμε επί της αρχής όχι σε ένα νομοσχέδιο, το οποίο κατά κύριο λόγο αναφέρεται σε ενσωμάτωση μιας σειράς Οδηγιών της Ε.Ε., που αφορούν το καθεστώς, το οποίο διέπει τους αιτούντες διεθνούς προστασίας.

Δεν μπορούμε να πούμε όχι σε μια προσπάθεια που επιχειρεί να κωδικοποιήσει σε ένα ενιαίο κείμενο διαφορετικά, πρότερα νομοθετήματα που σκοπό είχαν την σύνθεση ενός προστατευτικού πλαισίου των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων.

Ούτε φυσικά μπορούμε να πούμε όχι σε ένα νομοθέτημα που υπόσχεται – έστω υπόσχεται! – την απλούστευση και τη συντόμευση των διαδικασιών εξέτασης αιτημάτων ασύλου, καθώς και την αποσυμφόρηση των νησιών.

Έχουμε φτάσει στο μη περαιτέρω!

Αυτή δεν είναι μια παραδοχή της κοινής λογικής;

Ούτε βέβαια μας επιτρέπεται να μετατρέψουμε τη Βουλή σε αρένα για ζητήματα αυτής της τάξης κι αυτού του βαθμού σοβαρότητας, δηλαδή για ζητήματα εθνικά.

Γιατί, αν μη τι άλλο, είναι και εθνικό ζήτημα το προσφυγικό – μεταναστευτικό.

Αφήνουμε, λοιπόν, την αρένα σε άλλους, που έχουν άλλωστε δώσει εξετάσεις τις τελευταίες ημέρες και μάλιστα έχουν κερδίσει τις εντυπώσεις, αποδεικνύοντας ποιο είναι το πραγματικό πολιτικό dna τους και το πως αντιλαμβάνονται τη Δημοκρατία.

Σας την χαρίζουμε αυτήν την εικόνα…

Εμείς, με θεσμική ενσυναίσθηση, θα διατυπώσουμε τις ενστάσεις μας, κριτικά, αλλά όχι αρνητικά.

Καταρχήν, κ. Υπουργέ παραδοχή πρώτη: η δημόσια διαβούλευση δεν ήταν ολοκληρωμένη, εξού και οι πολλές νομοτεχνικές διορθώσεις στη διαδικασία των Επιτροπών…

Όμως, το νομοσχέδιο πρέπει να λειτουργήσει.

Ο χρόνος δεν είναι με το μέρος μας.

Είμαστε «στο και 5’».

Και έχουμε να διαχειριστούμε μια «μπαρουταποθήκη»

Γιατί αυτό έχουν γίνει τα νησιά μας και κατά τόπους η ενδοχώρα.

Και βεβαίως το δόγμα «νόμος και τάξη», που χρησιμοποιείτε συνεχώς στα κανάλια, στα panels και τα ραδιόφωνα, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, δεν μπορεί να δουλέψει.

Το προσφυγικό και το μεταναστευτικό δεν είναι πεδίο, όπου τέτοιες πρακτικές – τέτοια δόγματα – μπορούν να βρουν εφαρμογή.

Εδώ απαιτείται εθνική συναίνεση, για να διαχειριστούμε το κρίσιμο αυτό θέμα.

Άρα μόνο κακό μόνο κάνετε, όταν λέτε τέτοια πράγματα, όσο κι αν αυτά που λέτε, «χαϊδεύουν» τα αυτιά των ψηφοφόρων σας.

Στο δια ταύτα: για το μεταναστευτικό – προσφυγικό, όπως και για πολλά άλλα ζητήματα, αυστηροποίηση του πλαισίου, δεν συνεπάγεται απαραίτητα και αποτελεσματικότητα.

Κακά τα ψέματα.

Απελπισμένος άνθρωπος που δεν φοβάται να κολυμπήσει για να σώσει τη ζωή του, δεν εμποδίζεται να έρθει στην χώρα μας ούτε από 18, ούτε από 24, ούτε από 36 μήνες κράτησης.

Εδώ έχουμε χρέος να προασπίσουμε τα, από καιρό κεκτημένα, δικαιώματα του Ανθρώπου.

Και κ. Υπουργέ, οι σύγχρονες πολιτικές χαράσσονται με εταιρική κοινωνική συνείδηση, με σοβαρή,  έντιμη και υπεύθυνη διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες.

Έχετε ξεκινήσει μια προσπάθεια και την παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον σε επίπεδο Περιφερειών.

Υπήρξα για 25 χρόνια αυτοδιοικητική.

Έχω να πω μόνο ένα πράγμα: ποτέ και κανένας δεν ρώτησε τους αυτοδιοικητικούς για το μεταναστευτικό – προσφυγικό.

Ούτε οι προηγούμενοι που σήμερα μιλούν για τις αρχές και τις αξίες του ανθρωπισμού.

Π.χ. στη Λάρισα, μας είπατε ότι θα φέρετε στις δομές 600 ανθρώπους και στο τέλος κατέληξαν 1500.

Ούτε για τη δομή στο Κυψελοχώρι, μας ρωτήσατε ούτε για αυτή του Κουτσοχωρίου.

Πάρτε το λοιπόν από την αρχή, αν θέλετε να κερδίσετε τη μάχη της ενσωμάτωσης και της κοινωνικής ειρήνης.

Πως;

Οι τοπικές κοινωνίες πλέον θα πρέπει να έχουν από κοινού ένα σοβαρό πλαίσιο επιχειρησιακού σχεδιασμού.

Όποιος το καταφέρει αυτό, πραγματικά, θα γράψει ιστορία.

Ιστορία πολιτικής ευθυκρισίας, πολιτικής διορατικότητας, κοινωνικής ειρήνης και ανθρωπιάς.

Ευχαριστώ.